-9ba852f44058fe5137c3f1fd64f5b10e.jpg)
Pojazd 4.0 zgodnie z kryteriami ortodoksyjnymi:
- jest w ogóle pozbawiony kabiny i miejsca pracy kierowcy;
- praktycznie nie jest w stanie działać poza siecią, ponieważ generalnie musi (powinien) działać zgodnie ze wskazanym wcześniej algorytmem postępowania – jazdy oraz stale musi – powinien być przez system na bieżąco monitorowany i nadzorowany;
- ma wyłącznie w pełni elektryczny układ napędowy, gdyż taki napęd zmniejsza emisje i hałas.
Natomiast kwestię kompletnie dyskusyjną, chociaż oczywiście mogącą stanowić podstawę dalszych rozważań, stanowi to, czy pojazd taki od razu powstał jako Pojazd 4.0, czy też zbudowano go w oparciu o tradycyjny wariant, potem jednak pozbawiając kabiny kierowcy, w pełni integrując ze środowiskiem sieciowym oraz zaopatrując w kompletnie elektryczny układ napędowy.
Przy przyjęciu takich ortodoksyjnych kryteriów za Pojazd Użytkowy 4.0, czyli Pojazd 4.0 przygotowany do komercyjnego przewozu osób lub/i ładunków, w klasach tonażowych średniej i ciężkiej, czyli o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 6000-7500 kg, można uznać:
- jako Ciężarówki 4.0 – typy Volvo Vera i T Pods Einride;
- jako dualny Ciężarówko-Autobus 4.0 – typ Scania NXT.
Zgodnie z tym kryterium Scania AXL nie spełnia więc tego warunku, gdyż otrzymała tradycyjny układ napędowy – z silnikiem spalinowym, aczkolwiek zasilanym proekologicznym paliwem.
Dla Poziomu 4.0 znamienny pozostaje także fakt, że dochodzi w nim do przełamania dotychczasowego specyficznego monopolu wielkich graczy – potężnych korporacji – na wiedzę i innowacje. Ciężarówkę 4.0 – skonstruowaną zgodnie z najbardziej ortodoksyjnymi warunkami i wymogami – jak dotychczas przedstawiły bowiem nie tylko reprezentujące grupę potężnych przedsiębiorstw Volvo Trucks – model Vera – i Scania – dualistyczny osobowo-towarowy model NXT, ale i start-up Einride AB – model T Pod – Enride Pod.
Komentarze