Abarth 500C, Fiat 500 z silnikiem TwinAir – zielony czy szalony?

Mimo wspólnych korzeni, oba te auta są diametralnie różne. Abarth 500C to małe, szalone cabrio ze zdolnościami gokarta, potrafiące zwinnie połykać ciasne zakręty przy zaskakująco wysokich prędkościach. Fiat 500 z silnikiem TwinAir to z kolei maluch do spokojnej jazdy po mieście, zadowalający się śladowymi ilościami paliwa i stworzony z myślą o modnej, szczególnie na Zachodzie, ekologii.

Pierwsze różnice widać już z zewnątrz - Fiat jest delikatny i figlarny, Abarth kipi mocą prężąc muskularne zderzaki i mrucząc charakterystycznym dźwiękiem wydechu. Jego brutalna barwa jest zupełnie inna niż dźwięk TwinAira, spoczywającego między przednimi kołami Fiata. Dwucylindrowiec przywodzi na myśl raczej niezapomnianą "siedemsetkę", montowaną niegdyś w Cinquecento. Ale ten dźwięk to jedyny element łączący TwinAira z 700ED. Silnik Fiata jest z zupełnie innej, jak najbardziej współczesnej epoki - dwa cylindry, turbosprężarka, wałek wyrównoważający oraz 85 KM z 900 cm3 pojemności skokowej - o takich parametrach kierowcy Cinquecento nie mieli co marzyć. To jednak wciąż niewiele przy silniku Abartha - tego ściganta napędza turbodoładowana jednostka 1.4 Turbo T-jet o mocy 140 KM. Rozpędza ona ważące około 1100 kg auto do setki w czasie 8,1 sekundy, a przestaje przyspieszać, dopiero gdy prędkościomierz przekroczy 205 km/h. Dla porównania, TwinAir w 85-konnej wersji (planowana jest jeszcze 65- i 105-konna) potrzebuje na osiągnięcie setki trzy sekundy więcej i rozpędzi się do 173 km/h.

Ale nie do wyścigów TwinAira stworzono. Jego obecność pod maską ma podkreślać świadomość ekologiczną właściciela. Według zapewnień producenta, auto ma palić średnio niewiele ponad 4 litry paliwa i emitować jedyne 95 g CO2 na przejechany kilometr. To stawia go w pierwszej linii z najbardziej ekonomicznymi autami obecnych czasów. Nam podczas jazd testowych udało się osiągnąć wynik 5,9 litra - widać musimy jeszcze poćwiczyć. Inżynierowie Fiata znakomicie poradzili sobie z wyważeniem silnika, co w przypadku jednostki dwucylindrowej wcale nie jest najłatwiejsze. Po odpaleniu zupełnie nie czuć wibracji, zaczynają przeszkadzać dopiero gdy włączymy klimatyzację. Pewne zastrzeżenia można mieć do elastyczności - nie było mowy o rozruszaniu toczącego się auta z drugiego biegu, czy jeździe na "piątce" przy prędkości niższej niż 100 km/h.

Nasz wynik zużycia paliwa w Fiacie to i tak sukces w porównaniu z Abarthem. Szalonym kabrioletem ze zautomatyzowaną przekładnią mechaniczną z manetkami przy kierownicy ciężko jechać grzecznie i ekologicznie. Podobno w cyklu mieszanym można zejść do 6,5 litra na setkę, ale nawet nie zbliżyliśmy się do tego wyniku.

Dla kogo są te auta? Według statystyk 60% małych kabrioletów w Europie kupują kobiety. Ale cóż to musiałyby być za kobiety, które chciałyby jeździć supertwardym, zadziornym kabrioletem Abartha! A "500" z jednostką TwinAir? Ma szansę podbić serca klientów w krajach, w których za posiadanie ekologicznego auta przysługują ulgi podatkowe, czy niższe koszty ubezpieczenia. I w których ekologia jest modna. U nas, jak dotąd, eko-mody nie widać, ulg podatkowych brak, a zniżki w ubezpieczeniu OC z tytułu pojemności są niewielkie. Jeśli cenowo "500" TwinAir będzie bliżej wersji z silnikiem 1.2, o którym ciężko powiedzieć coś dobrego, to jej obecność w gamie będzie mieć uzasadnienie. Jeśli jednak jej cena okaże się bliższa poziomowi cen diesla 1.3 MultiJet, TwinAir dołączy do grona rodzynków rzadkich jak jego brat o imieniu Abarth.

Tekst Adam Majcherek
amis 9/2010

DANE TECHNICZNE

zobacz galerię