Cudowne lata

Teoretycznie, Yaris powinien mieć same powody do radości. Przybrał na wymiarach i wadze, nadrobił zaległości (pojemność bagażnika wzrosła z 205 litrów do 272 l) oraz dojrzał (wyposażeniem może dorównać nawet Avensisowi). W imię wyż- szych wartości - mocy i momentu obrotowego - pozbył się z silnika zbędnego balastu w postaci jednego cylindra i uważa, że wyszło mu to na dobre. Czy na pewno?

Jednolitrowy silnik poprzedniego Yarisa chwalono za wysoką kulturę pracy i dobre osiągi. Podstawowa jednostka napędowa nowego jest teraz nieco mocniejsza (69 KM zamiast 65 KM) i dysponuje większym o 3 Nm momentem obrotowym, który osiąga przy 3600 obr/min zamiast przy 4100 obr/min, ale jej brzmienie przywodzi na myśl skojarzenia z... Trabantem, w najlepszym razie z Watburgiem. Specyficzny odgłos pracy silni silników trzycylindrowych taki po prostu jest i trudno "zagłuszyć" go układem wydechowym.

Pod względem osiągów, nowy Yaris dorównuje poprzednikowi tylko prędkością maksymalną, która wynosi 155 km/h. Porównanie innych danych stawia na czele model pierwszej generacji, który szybciej rozpędzał się do 100 km/h i zużywał średnio mniej paliwa.

Podczas jazdy po mieście Yarisowi nie brak temperamentu. Na niskich biegach, z niewysokich prędkości, z jedną osobą na pokładzie samochód żwawo "zbiera" się do przodu. Precyzyjny, choć działający dość surowo, mechanizm zmiany biegów pozwala żonglować nimi szybko. Kłopoty zaczynają się na trasie. Szczególnie gdy warunki nie pozwalają podróżować ze stałą prędkością. Każde rozpędzanie Yarisa na V biegu od prędkości około 50 km/h do ponad 100 km/h zdaje się trwać całą wieczność. Oczywiście, można zredukować przełożenie do czwartego czy nawet trzeciego, ale to oznacza koniec jazdy spokojnej i oszczędnej. Silnik zaczyna wtedy wyć wniebogłosy, a zu- życie paliwa na trasie wzrasta do około 8 l/100 km. Podobne, a nawet mniejsze zapotrzebowanie na paliwo wykazują na trasie czterocylindrowe jednostki napędowe o większej pojemności i nieco mocniejsze niż silnik Yarisa.

Mimo że wnętrze samochodu jest teraz obszerniejsze, a kierownic ę reguluje się w dwóch płaszczyznach, wygodnie mogą zająć za nią miejsce tylko niewysokie osoby. Pozostałe, zmuszone siedzieć w kucki z kolanami przy kierownicy, będą narzekać nie tylko na brak miejsca na rozprostowanie nóg, ale także na zbyt krótkie siedzisko. Na większym o 9 cm rozstawie osi w porównaniu z poprzedniczką zyskali pasażerowie tylnej kanapy, zyskał też bagażnik.

To, co stanowiło o sile pierwszego Yarisa - właściwości jezdne i funkcjonalność wnętrza - w jego drugim wcieleniu jeszcze udoskonalono. Samochód pewnie i bezpiecznie "stąpa" po ziemi. Nie boi się nie tylko prostej, ale również zakrętów. Elektryczne wspomaganie układu kierowniczego daje dość dobre poczucie kontaktu kół z nawierzchnią, a tylko trzy obroty kołem kierownicy - od maksymalnego skrętu kół w lewo do maksymalnego w prawo - zapewniają stosunkowo bezpośrednie przełożenie.

Bardziej niż właściwości jezdne, na powiększeniu rozstawu osi zyskał komfort jazdy. Yaris nie podskakuje już na drodze jak piłeczka pingpongowa na stole do tenisa stołowego. Auto łagodniej tłumi teraz nierówności, co nie znaczy, że pokonuje je w ogóle nieodczuwalnie dla pasażerów.

Pod względem funkcjonalności Yaris próbuje konkurować z vanami, oferując niezależnie przesuwane części tylnej kanapy z regulowanym kątem nachylenia oparć i płaską podłogę bagażnika po złożeniu kanapy.

Czy nowy Yaris powtórzy sukces rynkowy poprzednika? To zależy głównie od ceny, a ta zdaje się najniższa nie będzie. Miejsce pierwszego Yarisa zajęło bowiem Aygo.

Tekst Maciej Ziemek
Zdjęcia Tomasz Jaźwiński