Duch umiaru

Nie jest rewolucyjna, bo taka być nie musi. Nikomu też nie potrzebuje niczego udowadniać, bo przez lata obecności na rynku wyrobiła sobie bardzo dobrą markę. W końcu nie bez powodu na Skodę Fabię pierwszej generacji w 2006 roku skusiło się na całym świecie prawie 250 tysięcy nabywców, czyli o 3,1% więcej niż rok wcześniej, z czego 16 473 w Polsce. A że najlepszą obroną jest atak, nie było sensu czekać aż słupki z danymi zaczną wykazywać spadek.

Skoda za pomocą Fabii drugiej generacji chce pozyskać nie tylko klientów ceniących sobie jakość i trwałość, ale (co jest ostatnio bardzo modne) również osoby, szukające auta, na które chce się popatrzeć. Fabia, choć zachowała płytę podłogową poprzednika, została mocno odmieniona. Ci, którzy znają Roomstera - od razu zauważą w niej ten sam przód; reszta karoserii to znajome kształty Fabii, ale przyprawione na współczesną modłę. Podobać się może w szczególności wersja z białym, jak w Mini, dachem i z dużymi, 16-calowymi felgami.

Wewnętrzny świat Fabii wygląda znajomo -w końcu taką samą deskę rozdzielczą odnajdziemy w Roomsterze. Prawie jak u Volkswagena są materiały użyte do jej wykończenia - wysokiej próby, miękkie w górnej części i twarde w dolnej. Pozycja za kierownicą - wyższa niż u poprzednika, ale w niczym to nie przeszkadza. Ustawiam obszerny fotel kierowcy, regulowaną w dwóch płaszczyznach kierownicę i co sił w nogach udaj ę się na tylną kanapę, by wykonać "test kolanka". Zaskoczenie! Kolanami zahaczam wprawdzie o fotel, ale mógłbym tu wytrzymać i kilkaset kilometrów. Szybko spoglądam na dane techniczne - wszystko staje się jasne: mimo tego samego rozstawu osi, co u pierwszej Fabii (2462 mm), auto "poszło w górę" o 47 mm, dzię- ki czemu można było zakotwiczyć wyżej fotele i tylną kanapę. Za moimi plecami, w bagażniku, też jest więcej powietrza - pojemność wzrosła o 40 litrów, do równych 300 litrów. I to pomimo że koło zapasowe, wbrew ostatniej modzie, jest pełnowymiarowe.

Choć Skoda oferuje do Fabii drugiej generacji siedem jednostek napędowych, do wyboru jest tak naprawdę pięć. Dwa silniki trzycylindrowe - podstawowy benzynowy o pojemności 1,2 litra i mniejszy z diesli - dostępne są w dwóch odmianach. Pozostałe silniki to stary znajomy 1.9 TDI oraz 1.4 16v i 1.6 16v; ten ostatni zastąpi mało popularną, dwulitrową wersję. Do współpracy ze wszystkimi jednostkami zaprzęgnięto mechaniczne, pięciobiegowe skrzynie biegów; tylko najmocniejszy silnik benzynowy jest dostępny z 6-stopniowym automatem.

Pojeździłem autami z jednostką benzynową o pojemności 1,4 litra oraz mocniejszą odmianą turbodiesla o tej samej pojemności. Pierwszy z nich konkuruje z trzycylindrowymi wersjami, drugi zaś znajduje się pośrodku oferty diesli. Lepsze wrażenie pozostawił benzyniak - żwawszy, cichszy i pracujący bardziej harmonijnie. Cichszy nie oznacza jednak cichy, bowiem od około 4000 obr/min jego dźwięk staje się donośny.

Trzycylindrowy turbodiesel to zupełnie inna bajka. Biorąc pod uwagę odgłos jego pracy (niczym w bokserze), można wyobrazić sobie jak będzie pracował wysokoprężny bokser Subaru. Hałas, jaki dobywa się spod maski po przekręceniu kluczyka to dopiero preludium - wraz ze wzrostem obrotów jest coraz głośniej; i te wibracje przenoszące się na kierownicę, drążek zmiany biegów i pedały sprzęgła oraz gazu. Jeśli się do tego przyzwyczaić, silnik odwdzięczy się niewielkim zużyciem paliwa (wg producenta, średnio 4,8 l/100 km) i ochoczym wchodzeniem na maksymalne obroty. Skrzynie biegów w obu odmianach pracują identycznie - lekko i bardzo precyzyjnie.

Zmodernizowane zawieszenie zostało dostrojone nieco sztywniej niż u poprzednika - co nie dziwi, jeśli wziąć pod uwagę większą wysokość nadwozia. O ile krótkie nierówności potrafią wstrząsnąć pasażerami Fabii, o tyle poprzeczne przejeżdża ona bardzo dostojnie. Jazda w zakrętach, także dzięki bezpośredniemu układowi kierowniczemu, któremu zaserwowano elektrohydrauliczne wspomaganie o zbyt słabej progresji, może dostarczyć sporo emocji. Tych pozytywnych, bowiem Fabia drugiej generacji wręcz zachęca do coraz szybszego wpisywania się w kolejne łuki. Na nagłe manewry - jak np. wymijanie przeszkody przy sporej prędkości - auto reaguje z godnością, tylko lekko uciekając tyłem, gdy wyłączy się układ ESP.

W ofercie pozostaną cztery wersje wyposażenia - Classic, Ambiente, Sport i Elegance. Już pierwsza z nich w standardzie ma mieć m.in. 4 poduszki powietrzne, wspomaganie kierownicy i układ ABS.

Sprzedaż Fabii rozpocznie się u nas w maju. Wtedy też poznamy dokładne ceny i specyfikacje. Na razie chodzą słuchy, że auto ma kosztować od 38 tys. zł. Kombi będzie dostępne w 2008 roku, przyszłość sedana rysuje się zaś mglisto. W przeciwieństwie do Octavii, poprzednia Fabia zostanie wycofana z produkcji.

Tekst: Maciej Struk
Zdjęcia: Skoda i autor

DANE TECHNICZNE