Mercedes C: Wysokie C

Dobrze mieć w zespole gwiazdę. Takiego kalibru jak SLS, czy zbliżający się do swojego jesiennego debiutu jego mniejszy następca. Raz, że te auta to superliga, a dwa, że prasowe laurki są dla nich w zasadzie gwarantowane. Tymczasem większość sprzedażowej roboty wykonuje armia takich modeli jak Klasa C. Wprowadzona w 1992 roku jako następca znakomitej „190”, dziś, cztery pokolenia później, Klasa C jest największym bestsellerem Mercedesa. Nie ma chyba rynku na jakim nie byłaby oferowana, i pomimo dużego sukcesu modeli A/CLA/GLA, to właśnie Klasa C jest podstawowym biletem do świata limuzyn Mercedesa.

Stylizacja – kabina po nowemu
Powiedzieć, że tradycyjnie dla Mercedesa stylizacja nadwozia Klasy C mocno nawiązuje do flagowej Klasy S, to tak jak powiedzieć, że rano wstaje słońce. W najnowszym wydaniu Klasa C jest niemal idealnie pomniejszoną „eską”. Chociaż jest o 8 cm dłuższa od poprzedniego modelu, sprawia wrażenie bardzo zwartej, a duży rozstaw osi i wyjątkowo długa pokrywa silnika znakomicie poprawiają proporcje nadwozia.

Jeśli jednak pod względem stylizacji nadwozia ewolucja Klasy C jest dość typowa, to znacznie większa niespodzianka dotyczy kabiny, która zalicza skok od razu o dwie generacje. Można opowiadać, jak to deska rozdzielcza ma elementy znane z modeli A i CLA, (które z kolei nawiązują do SLS-a), jak to jest wyjątkowo minimalistyczna i tak dalej, dla nas jednak wygląda klasycznie – w najlepszym wydaniu. Pod względem jakości wykonania, zestawienia tworzyw oraz ich klasy, spasowania elementów wnętrza – kabina małego Mercedesa w tej chwili jest prawdopodobnie najlepsza w klasie. Doskonałe są wykończenie wylotów układu nawiewu oraz ozdobne listwy ze szczotkowanego aluminium – te drugie to element stylizacyjnego pakietu AMG za jedyne 6400 zł. Przestrzeń w kabinie zwiększyła się przede wszystkim z tyłu, czyli tam gdzie to najbardziej potrzebne, a na deser jest 480-litrowy bagażnik.

Turbodiesel plus automat – na 5+
Testowy egzemplarz miał najpopularniejszą spośród jednostek napędowych Klasy C, czyli 2,2-litrowego turbodiesla, połączonego z siedmiobiegowym automatem. W tym wydaniu silnik rozwija moc 170 KM, jednak bardziej smakowity jest maksymalny moment obrotowy 400 Nm dostępny już od zaledwie 1400 obr/min.

Z zewnątrz ewolucja, w kabinie rewolucja – skok od razu o dwie generacje.

Pokładowa elektronika oferuje szereg ustawień układu napędowego oraz jezdnego, od zwyczajnych, przez sportowe, aż po sportowe z plusem, jednak o ile w wypadku zawieszenia zabawa w usztywnianie daje dobre efekty, o tyle kombinacja silnik/ skrzynia biegów zdecydowanie najlepiej spisuje się pozostawiona w „defaultowym” fabrycznym trybie pracy. Turbodiesel pracuje wtedy miękko, cicho, i używa dokładnie takich obrotów jakie są w danej chwili potrzebne, na wyższe wchodząc tylko na wyraźne polecenie kierowcy. Reakcje na gaz są miękkie, ale jednoznaczne, a w razie użycia kickdownu automat szybko redukuje nawet o kilka biegów.

Ekonomia – 10 na 10
Dynamika i ekonomia okazują się identyczne jak w testowanym dwa lata temu BMW 320d, czyli ex aequo najlepsze w klasie. Dla porządku – sprint do setki Mercedes C 220 Bluetec załatwia w 7,6 sekundy, natomiast średnie zużycie paliwa podczas całego testu wyniosło 6,7 l/100 km. Dla oszczędnych jest tryb jazdy „eco”, w którym układ napędowy staje się mułowaty tak, że niemal odechciewa się jechać – czyli dokładnie tak, jak powinno być. Eko-tryb pozwala jednocześnie uzyskać dość spektakularne wyniki zużycia paliwa. Jak widać na załączonym obok obrazku, w trasie może to być nawet 3,7 l/100 km; owszem, wymaga to dość nużąco oszczędnej jazdy, z bardzo łagodnym przyspieszaniem, jednak jak na taki wynik spalania w samochodzie tej wielkości – średnia prędkość 68 km/h nie jest wcale niska.

Komfort ponad wszystko
Mercedes konsekwentnie wszczepia układom jezdnym kolejnych pokoleń Klasy C większe porcje dynamiki – jednak nie za wszelką cenę. Ta cena to komfort resorowania. Nie mając pod ręką poprzedniego modelu, mamy wrażenie, że zawieszenie nowej Klasy C jest nieco sztywniej zestrojone. Jednak pomimo iż starania układu jezdnego, by szybko tłumić nierówności są dość wyraźne, to jednak końcowy efekt jest bardzo „płynny”, a komfort resorowania pozostaje na bardzo wysokim poziomie (i to mimo iż egzemplarz testowy miał „zaszczepiony” pakiet AMG, czyli usztywnione zawieszenie plus niskoprofilowe opony na 18-calowych obręczach). Jest to dokładnie to, co Mercedes robi najlepiej.

Wyraźnie ostrzejszy niż w poprzednim modelu jest też układ kierowniczy, dając zaskakująco dobre wyczucie zachowania przednich kół. Mercedes okazuje się doskonale wyważony, z tylko taką dawką podsterowności, jaka jest ze względów bezpieczeństwa niezbędna. Aby tę podsterowność wywołać do odpowiedzi, trzeba „przyłożyć” dość sporą siłę boczną – na tyle dużą, że w 99,9 procent czasu na drodze Klasa C będzie miała spory zapas przyczepności.

Na poziom przyczepności, stabilność oraz precyzję prowadzenia bez wątpienia miały wpływ ultraprzyczepne opony Bridgestone Potenza S001 (o rozmiarze 225/45 z przodu i 245/40 z tyłu) testowego Mercedesa. Z drugiej strony, na oponach o wyższym profilu komfort resorowania byłby jeszcze wyższy. Wreszcie, dziesięć na dziesięć należy się Mercedesowi za drogę hamowania (ze 100 km/h) na poziomie 36,5 metra niezależnie od stopnia nagrzania tarcz hamulcowych.

Cennik – po prostu drogo
O ile nie mamy większych wątpliwości, że najnowsza Klasa C trafia w rynek tak dobrze jak trafił jej poprzednik, o tyle nie mamy ich też odnośnie ceny – nawet jak na klasę auta, po prostu wysokiej. Z paragonem na 165 tys. zł za wersję podstawową, C 220 Bluetec jest w porównaniu z dwoma nieodłącznymi rywalami wyraźnie droższy – o 16 tys. zł od BMW 320d i aż o 20 tys. zł od Audi A4 2.0 TDI (w wersji o mocy 177 KM). Techniczne dopracowanie oraz związany z nowym modelem zapach świeżości mają swoją wartość, jednak w tym wypadku Mercedes wycenia je wyjątkowo odważnie.

Spora cena wersji podstawowej oraz drogie dodatki sprawiają, że porządnie wyposażony egzemplarz (automat, system nawigacji plus parę drobiazgów) podnosi cenę Mercedesa C do 180-200 tys. zł. Można się spierać czy to bardzo dużo, czy może jeszcze więcej. Fakt jest natomiast taki, że dzięki armii Klas C po świecie jeździ ta mała garść SLS-ów.

Naszym zdaniem

Roman Popkiewicz - redaktor „auto motor i sport”
Poprzedni model oferował najlepszy komfort w klasie – i robił to w sposób tak bezdyskusyjny, że rywale mogli się tylko uczyć. Nowy dorzuca do tego wyraźną szczyptę ostrości. Na nas duże wrażenie robi to, że Klasa C zachowuje tradycyjny luz Mercedesa, luz, który sprawia, że w codziennej jeździe jest to jedno z najwygodniejszych aut świata – w każdym razie spośród tych, których nadwozie ma niecałe 5 m.

Dane techniczne

PODSUMOWANIE

zobacz galerię