Rodzinne podobieństwo

Pierwsza jest sportowcem z krwi i kości, nie uznającym kompromisów. Przyciąga oko agresywną stylistyką, gigantycznymi felgami oraz niebanalnym kolorem - niebieski arden. Pod maską Vectry pracuje sześciocylindrowy doładowany potwór, chrapliwie pokrzykujący na świat z podwójnego wydechu, zakończonego trapezoidalnymi końcówkami, uzyskujący przy tym 280 KM i 355 Nm płaskiego momentu obrotowego dostępnego już od 1800 obrotów.

Druga to hatchback Astra GTC (z pakietem OPC Line) w nudnym, srebrnym kolorze, napędzana jednostką wysokoprężną o mocy 150 KM.

Obydwa auta mają w "metryce" symbol OPC. W przypadku Vectry informuje on, że mamy do czynienia z modelem przeznaczonym do sportowej jazdy. U Astry wskazuje na pakiet stylistycznyupodabniający auto z zewnątrz i wewnątrz do limitowanej sportowej serii. Za 5950 zł możemy Astrę wyposażyć w panoramiczną przednią szybę, rozciągającą się gładko od krawędzi maski aż do środkowego słupka. Daje to wrażenie nieograniczonej widoczności, a podróżowanie nabiera wręcz innego wymiaru.

Każde dodanie gazu u Vectry i zmiana biegu na wyższy działa jak narkotyk - chce się coraz więcej i więcej. Niestety, szybki start kończy się problemami z przeniesieniem trakcji. Później jest już znacznie lepiej - szybciej, głośniej i jeszcze raz szybciej. Pierwsza "setka" ukazuje się po 6,5 sekundy, a prędkościomierz zatrzymuje się dopiero na 250 km/h (ograniczonych elektronicznie). Przyjemności jednak kosztują. Vectra przez nas ujeżdżana spalała średnio 11,5 l/100 km, co przy pojemności baku 61 litrów wymuszało jazd ę od stacji do stacji. Rewelacyjnie wypadła Astra, ale to w końcu diesel.

Przeciw Vectrze przemawia jedynie to, że ciężko odnajduje się w polskich realiach i więcej czasu trzeba przeznaczyć na wypatrywanie dziur na drogach, niż na "połykanie" kolejnych kilometrów. Astra OPC Line jest tylko poprawna, a za 115 tys. zł możemy przecież mieć prawdziwą OPC niczego nie udającą.

DANE TECHNICZNE

Tekst: Jacek Hanusz
Zdjęcia: autor

zobacz galerię