„Szczęśliwa chwila” Taki napis można zobaczyć w punkcie wydań wrocławskiego dealera Skody. Jak każdy nowo upieczony właściciel salonowej „nówki-sztuki”, życzymy sobie, by ta chwila była początkiem szczęśliwego związku z czterema kółkami. Jeździć będziemy autem w średniej wersji wyposażenia (Ambition) z topowym, dwulitrowym dieslem.
Lista wyposażenia standardowego jest całkiem długa, ale za kilka elementów, których obecność w aucie za 90 tys. zł wydawała nam się naturalna, trzeba było jednak dopłacić – za dwustrefową, automatyczną klimatyzację (1800 zł), skórzaną kierownicę (500 zł), czujniki parkowania z przodu i z tyłu (1200 zł). Możliwość przepisowego korzystania z telefonu komórkowego kosztuje 600 zł, podgrzewane przednie fotele 800 zł, siatki do bagażnika – 200 zł, tyle samo komplet welurowych dywaników. Dwustronna mata bagażnika, gniazdo 230 V, plastikowe elementy, dzięki którym walizki nie przesuwają się po podłodze też wymagają dopłaty (odpowiednio, 200, 400 i 50 zł). Ziarnko do ziarnka i z 88 050 zł zrobiło się 108 760 zł! Spora w tym zasługa systemu nawigacji z 8-calowym ekranem za 7300 zł.
W sumie, we wszystkich 100 krajach świata, w których Skoda sprzedaje Octavię, na ulice wyjeżdża 1000 jej nowych egzemplarzy dziennie. Również u nas od lat jest to najpopularniejszy model, więc jak tylko nowa jego generacja pojawiła się w salonach, zaklepaliśmy egzemplarz do testu na dystansie 50 tysięcy kilometrów.
To już czwarta Octavia, której fundujemy taki test. Na „tapecie” mieliśmy już model pierwszej generacji z silnikiem 1.9 TDI, który zdał test śpiewająco. Po nim trafiła do nas Octavia II z benzynowym 1.6 i znowu nie było się do czego przyczepić. Jedyne, na co zwrócił uwagę rzeczoznawca to zbieżność lewego tylnego koła, która wykraczała poza parametry wyznaczone przez producenta. Konsekwencją rozregulowania zbieżności było nierównomierne zużycie tylnych opon i stopniowe pogarszanie się stanu łożysk, które dawały o sobie znać coraz głośniejszym huczeniem.
Kosztuje 108 760 zł, a nie ma tempomatu ani tylnych świateł LED.
Trzecia Octavia, to model w wersji Scout – z napędem na cztery koła. Auto z turbodoładowanym, benzynowym silnikiem 1.8 było bardzo lubiane przez naszych kierowców, a w końcowym podsumowaniu polecaliśmy je naszym Czytelnikom, podkreślając, że to świetny samochód. Tym razem rzeczoznawca w końcu miał się do czego przyczepić. Podczas potestowego przeglądu, przy uszczelnieniach prawych półosi odnalazł ślady oleju, co świadczyło o ich przedwczesnym zużyciu. Ale to usterka podlegająca gwarancji.
Chętnych do jeżdżenia Octavią nie brakuje. Nieprzyzwoicie przestronne wnętrze i prawie 600-litrowy bagażnik czynią ze Skody bardzo praktyczny krążownik. A ergonomia wnętrza sprawia, że w pokładowej klawiszologii każdy kierowca odnajduje się bez problemu. Przez pierwszych 30 dni Octavii przybyło już ponad 10 tysięcy kilometrów. I jak dotąd obyło się bez przykrych niespodzianek, poza złapaniem „kapcia”, ale o to ciężko winić samo auto.
Pokonywanie kolejnych kilometrów trasy ułatwia sprawdzony, 150-konny, dwulitrowy silnik Diesla. Wysoki moment obrotowy pozwala na dynamiczną jazdę, co nie szarpie przesadnie po kieszeni – do tej pory średnie spalanie osiągnęło poziom 6,9 litra, ale zdarzały się wyprawy, podczas których spadało poniżej 5 l/100 km. Tak czy inaczej, do zużycia podawanego przez producenta (4,1 l/100 km) sporo nam brakuje.
W tak intensywnej eksploatacji przydałby się jeszcze tempomat – o dziwo, Skoda nie zamieściła go na liście wyposażenia wersji Ambition, którą testujemy. Szkoda nam też trochę, że nasz egzemplarz nie ma reflektorów biksenonowych i tylnych świateł w technologii LED – Octavia z tymi dodatkami mocno zyskuje na urodzie.
Mamy za to gadżet w postaci dodatkowego przycisku przed dźwignią zmiany biegów, za pomocą którego zmieniamy „profil jazdy”. Do wyboru, oprócz normalnego, są tryby sportowy i eco, ale konia z rzędem temu, kto będzie potrafił wyczuć bez zerkania na ekran w jakim trybie porusza się samochód. Podobno zmiany dotyczą czułości pedału gazu, siły wspomagania kierownicy i intensywności pracy klimatyzacji, co może przekładać się na zużycie paliwa. Czy warto za ten gadżet zapłacić 400 zł? Sprawdzimy, przeprowadzając odpowiednie testy.
Na liście elementów, którym będziemy się bacznie przyglądać znalazło się również tylne zawieszenie. W przeciwieństwie do modelu poprzedniej generacji, Skoda zamiast zawieszenia wielowahaczowego zdecydowała się zastosować prostszą belkę skrętną ograniczającą komfort podróżowania. Posiadacze poprzedniej Octavii donoszą też, że ich auta są lepiej wyciszone i mają porządniejszy sprzęt audio. O opinię w tej kwestii zapytamy specjalistów od samochodowego nagłośnienia. Czy nowa Octavia jest „amazing” i ma szansę powtórzyć wyniki niezawodnych poprzedniczek?
Adam Majcherek
amis
