Stare kontra nowsze cz.2 - Audi Quattro vs Audi TT

Quattro nie jest samochodem terenowym, ma za mały prześwit” – na początku lat 80. instrukcja obsługi musiała jeszcze wyjaśnić to i owo, w końcu Quattro było „pierwszym szybkim seryjnym autem z napędem na cztery koła”. Swoją drogą, jak można w tak mętny sposób opisywać rewolucyjny wynalazek, który odmienił nie tylko sporty samochodowe!

Żeby jeździć szybko, pięciocylindrowy silnik z Audi 200 Turbo wzmocniono o 30 KM, dzięki czemu auto osiągało 222,2 km/h. I to mimo kanciastego nadwozia ze spuchniętymi błotnikami i Cx o wartości 0,4. W testowym egzemplarzu z 1988 r. euforia, z jaką bierze się do pracy 2,2-litrowy silnik, natychmiast udziela się kierowcy – zwykłe ruszanie z miejsca zamienia się w start do rundy kwalifikacyjnej w wyścigu, nic tylko wypatrywać pierwszej hopki.

Chociaż silnik umieszczony jest przed przednią osią, Audi Quattro jest znacznie mniej podsterowne niż można się spodziewać. Mimo to na szybko przejeżdżanych zakrętach trzeba się mocno napocić. Ciężko pracujący układ kierowniczy przenosi wszelkie nierówności jezdni na koło kierownicy, przy odpuszczaniu gazu tył wyjeżdża na zewnątrz zakrętu, a hamulec (z ABS-em) trzeba traktować z wyczuciem. Przesiadka do TT Quattro. Wszystko, co u staruszka było kanciaste, we współczesnym modelu ma opływowy kształt. Po dawnemu zostało 200 KM pod maską i napęd 4x4.

Sprzęgło typu haldex w TT przenosi jednak napęd na tył tylko wtedy, gdy przednie koła wpadną w poślizg, i to już po trzech czwartych obrotu koła. Spokojnie i ochoczo TT wjeżdża w zakręt, a jeśli robi to z dużą prędkością – wpada w lekki kontrolowany poślizg, do czasu aż ESP sprowadzi go na właściwą drogę. Od kierowcy nie wymaga specjalnych umiejętności, ani tym bardziej siły w rękach – waży prawie tyle, co jego przodek, a zdaje się być o połowę lżejsze.

Brzmienie pięciocylindrowca z pra-Audi do dzisiaj robi wrażenie, ale dynamika – do niczego.	Wyświetlacze zamiast tradycyjnych wskaźników były w latach 80. jedynie epizodem.	Tablica rozdzielcza pierwszego Quattro nawiązuje w dużym stopniu do tej z Audi 80.
Brzmienie pięciocylindrowca z pra-Audi do dzisiaj robi wrażenie, ale dynamika – do niczego	Wyświetlacze zamiast tradycyjnych wskaźników były w latach 80. jedynie epizodem	Tablica rozdzielcza pierwszego Quattro nawiązuje w dużym stopniu do tej z Audi 80

Choć ma mniejszą pojemność, 2.0 TFSI już od 2000 obr/min bierze się poważnie do pracy i bez ociągania wchodzi na wysokie obroty. Skrzynia serwuje odpowiednie przełożenia w ułamku sekundy. Do 180 km/h TT przyspiesza prawie o 6 s szybciej niż jego przodek, a zużywa aż o ponad trzy litry mniej paliwa na 100 km. Po prostu przepaść. Przemyślana współpraca turbosprężarki i precyzyjnego bezpośredniego wtrysku benzyny do komór spalania o kształcie ułatwiającym powstawanie mieszanki w silniku o zmniejszonym tarciu wewnętrznym – właśnie to wszystko zamieniło nieumiarkowanego w piciu starego Quattro w dżentelmena z manierami. I to tak skutecznie, że wielu producentów posłało na emeryturę wielkie silniki benzynowe i zaczęło stosować mniejsze turbo.

Werdykt

Mimo całej sympatii dla niego, pierwsze Audi Quattro wygrywa tylko w konkurencji „brzmienie silnika”. TT jest szybsze i o wiele oszczędniejsze.

zobacz galerię