Stare kontra nowsze cz.3 - Mercedes 560 SEL vs S 500

Ochrona zasobów naturalnych i dbałość o środowisko – to, co brzmi jak manifest ekologów, jest fragmentem prospektu reklamowego S-klasy z roku 1979. Podano fakty: opory powietrza mniejsze o 14%, o 12% niższe zużycie paliwa, ciężar – w porównaniu z poprzednikiem – mniejszy o 280 kg. Wszystko to w połączeniu z komfortem, bezpieczeństwem i dynamiką pozwoliło tamtej generacji S-klasy odnieść ogromny sukces. W ciągu 12 lat sprzedano 818 063 egzemplarze, a wprowadzony do sprzedaży w 1986 roku model 560 SEL z silnikiem o mocy 300 KM uchodził w swoim czasie za najlepszą limuzynę na świecie.

Dzisiaj widać, że autu stuknęła „30”. Siedzi się wysoko, kierownica jest wielka, a przednia szyba umieszczona prawie pionowo. Lewe lusterko trzeba ustawiać ręcznie, nie brak za to nowoczesnej techniki – jest ABS, a za dopłatą dwie poduszki powietrzne i ASR. Za to niektóre inne cechy trącą prehistorią – ciężko pracujący układ kierowniczy, stalowe sprężyny śrubowe w zawieszeniu, czterostopniowa automatyczna skrzynia nie całkiem wolna od szarpnięć, czy głośny V8 o dwóch zaworach na cylinder. Mimo że wersja z katalizatorem od jesieni 1987 r. miała większe moc (297 KM) i moment obrotowy (430 Nm), przyspiesza mniej energicznie niż dobre TDI. Zwłaszcza na krętej drodze stary Mercedes S jeździ jak wygląda, czyli ociężale.

A przecież to współczesny S 500 jest o 200 kg cięższy, tylko że podczas jazdy tego nie czuć. Przeciwnie – pod względem precyzji prowadzenia i spontanicznych reakcji na dodanie gazu pięciometrowe auto może ścigać się z samochodami mniejszymi i bardziej sportowymi. Cichego, kołyszącego się na poduszkach powietrznych olbrzyma prowadzi się lekko dwoma palcami, z miłą świadomością rezerw mocy i obecności elektronicznych systemów wspomagających.

Czerń oznacza dostojeństwo – tablica rozdzielcza 560 SEL i dzisiaj wytrzymałaby próbę czasu	Stary V8 miał mniejszą moc i zapewniał gorsze osiągi, zużywał za to znacznie więcej paliwa	Stary Mercedes klasy S wyprzedza nowego tylko na fotografii

V8 z czterema zaworami na cylinder pracuje harmonijnie, 7-stopniowy automat zmienia biegi w sposób perfekcyjny, o kilka klas przewyższając dokonania modelu 560 SEL. I ten stan utrzymuje się podczas tankowania. Na tej samej trasie S 500 zużył tylko 9,9 l benzyny na 100 km, a stara S-klasa o trzy litry więcej. Jeszcze lepiej sprawa wygląda w wypadku aktualnego podstawowego modelu S 320 CDI, który w tych samych warunkach zadowala się 6,6 l oleju napędowego, czyli wykazuje się o połowę niższym spalaniem.

Ponieważ i stara, i nowa S-klasa mają podobne osiągi, widać jak wielkiego dokonano postępu. To także dowód, że Mercedes pod względem nowoczesnej techniki nie odpuszcza. Tylko czekać jak w niedalekiej przyszłości pod maską jego aut w ogóle nie będzie silników spalinowych.

Werdykt

Mercedes W126 560 SEL zestarzał się wprawdzie z godnością, ale pod względem zużycia paliwa, komfortu i bezpieczeństwa jednoznacznie przegrywa z dzisiejszą S-klasą.