Używane kombi z dużym bagażnikiem

W życiu każdego kierowcy przychodzi taki moment, że musi się rozstać ze swoim trzydrzwiowym hatchbackiem lub innym ukochanym samochodem dla singla i rozejrzeć za czymś większym. Powodów może być wiele – powiększająca się rodzina, budowa domu, czy choćby uruchomienie własnej firmy. Wózek spacerowy, kilka worków kory do ogrodu albo kleju do płytek, kawałek rynny... – potrzeba przewożenia takiej „masy towarowej” skłania, by przy wyborze auta kierować się głównie pojemnością bagażnika. Upychanie wszystkiego na siłę, w nadziei, że się uda, to rozwiązanie najgorsze z możliwych. Bagażnik nie jest z gumy, więc warto wybrać odpowiedni do swoich potrzeb.

Zanim zachłyśniemy się możliwościami „kufra” świeżo odkupionego auta, warto sprawdzić w dowodzie rejestracyjnym maksymalną dopuszczalną ładowność pojazdu; potem wystarczy odjąć od niej łączną wagę pasażerów, by otrzymać wynik, który nam powie ile kilogramów bagażu jest w stanie bezpiecznie przewieźć nasze auto. Przy pakowaniu trzeba pamiętać, by cięższe przedmioty zawsze kłaść na dno bagażnika, tak aby środek ciężkości znajdował się jak najbliżej ziemi. Zapewni to najlepsze właściwości jezdne. Częstym błędem jest nierównomierne rozłożenie ładunku; wówczas auto wygląda jak samolot, który ma za moment wystartować – przód zadarty do góry, a tył niemal dotyka ziemi. Zawieszenie pneumatyczne, w które są wyposażone niektóre samochody, podniesie do góry mocno obciążony tył samochodu, dając złudzenie, że wszystko jest w porządku. Hamulce i zawieszenie, w ekstremalnej sytuacji, mogą sobie nie poradzić z takim ciężarem. Auto może prowadzić się dużo gorzej, a w krytycznych sytuacjach stać się trudne do opanowania na drodze.

Jeśli jeździmy kombi, vanem lub SUV-em, warto zwrócić uwagę na to, by zawartość bagażnika mieściła się do wysokości rolety i by tę ostatnią można było zasunąć. Jeśli to się nie udaje, konieczne będzie rozwinięcie rolety pionowej (siatkowej), która w razie wypadku zapobiegnie przedostaniu się bagażu do kabiny pasażerskiej. Tzw. auta z kratką są do tego typu zadań świetnie przygotowane. Ostatecznie, nadmiar bagażu można przewieźć w boksie, na dachu pojazdu.

Skoda Octavia Tour
Octavia pierwszej generacji, choć patrząc na jej rozmiary trudno w to uwierzyć, należy do aut kompaktowych. Zbudowana na płycie podłogowej VW Golfa IV, dzieli z nim aż 65% genów, m.in. silniki, układ kierowniczy, zawieszenie, przełączniki i fotele. Auta mają identyczny rozstaw osi, są jednakowo trwałe, ale objętość bagażnika jest już zupełnie inna. Octavia to nie tylko klasowa rekordzistka – jej bagażnik jest pojemniejszy niż w wielu większych autach, np. Hondzie Accord, BMW X3, czy Renault Grand Scénicu. Niestety, wygrana w pojedynku na litry odbija się na ilości miejsca na kolana dla pasażerów tylnej kanapy. Jeśli kierowca ma ok. 190 cm wzrostu, za nim wygodnie usiądzie jedynie dziecko. Na wysokości ramion jest równie ciasno, więc Octavią lepiej podróżować we czwórkę niż w piątkę. Tylne drzwi otwierane razem z szybą sprawią, że do bagażnika bez trudu zapakujemy duży telewizor LCD czy pralkę. Auto najlepiej kupić z niezawodnym 1.9 TDI lub, jeśli ktoś nie jeździ zbyt dużo, z mocnym benzynowym 1.8 T (150 KM); przy łagodnym traktowaniu potrafi spalić „w trasie” ok. 7 l/100 km.

528 l to wystarczająco dużo, by przewieźć wszystko, co niezbędne i zbędne. Dostęp do bagażnika – rewelacyjny

Zalety i wady
dużo miejsca z przodu
 bardzo przestronny, modyfikowalny bagażnik
 łatwość obsługi
 pewne zachowanie w trakcie jazdy
 dobry komfort resorowania
 dobra jakość wykonania
 mocne, oszczędne silniki TDI
 wygodne siedzenia
 mało miejsca z tyłu
 nie najlepsza widoczność do tyłu
 skromne wyposażenie z zakresu bezpieczeństwa
TYPOWE USTERKI
> zużycie elementów przedniej osi
> awarie oświetlenia
> uszkodzenia układu wydechowego

Volkswagen Passat Variant B6
Volkswagen Passat to jeden z najczęściej poszukiwanych i najchętniej kupowanych samochodów używanych na naszym rynku. Bez wątpienia jest to zasługa solidnego i obszernego wnętrza, ekonomicznych silników oraz wysokiej trwałości i niezawodności. Co prawda aktualny model (B6) na początku produkcji był nękany drobnymi usterkami, ale wady te szybko wyeliminowano. Niezależnie od wybranej wersji silnikowej (z wyjątkiem silnika benzynowego 1.6), można się cieszyć niezłymi osiągami i umiarkowanym zużyciem paliwa. Bardziej popularne są wersje z silnikami wysokoprężnymi, a wystarczający jest nawet podstawowy 1.9 o mocy 105 KM. Bagażnik nie jest może najszerszy w tej klasie aut, ale ma za to słuszną pojemność – 603 l. Po złożeniu tylnej kanapy tworzy się „płaska przestrzeń” o pojemności 1731 l. Większą objętość bagażnika, przy dwóch pasażerach na pokładzie, w tej klasie zapewnia jedynie Opel Vectra C. Ładowność Passata wynosi 548 kg. Volkswagen pomyślał także o tym, aby bagaż nie przemieszczał się podczas jazdy. Jak w Audi, są tu – ruchome belki, taśmy z uchwytami i standardowe uchwyty.  

Zapełnianie bagażnika Passata to wręcz przyjemność. Ładunek można unieruchomić belkami i taśmami

Zalety i wady
bardzo przestronne wnętrze
 duża przestrzeń bagażowa
 zwrotność
 wysoka jakość wykonania
 mocne silniki TDI
 bogate wyposażenie z zakresu bezpieczeństwa
 szeroka paleta modelowa
 odgłosy stukotania na krótkich nierównościach
 twarde resorowanie
 paliwożerne benzynowe silniki turbo
TYPOWE USTERKI
> zużycie przegubów drążków kierowniczych i tulei wahaczy
> nadmierne zużycie hamulców

Mercedes Klasa E W211
Jeśli ktoś szuka luksusowego kombi z ogromnym bagażnikiem, dobrze trafił. Co prawda większość producentów tego typu aut nie staje ze sobą w szranki w kategorii pojemność bagażnika, jednak Mercedes E jest wyjątkiem od tej reguły. Mało tego, ma największy „kufer” spośród wszystkich aut typu kombi. Jego pojemność to rekordowe 690 l, a po złożeniu tylnej kanapy nawet 1950 l. Co ciekawe, nie odbiło się to niekorzystnie na wzornictwie. E-klasa jest niesamowicie komfortowa, zazwyczaj świetnie wyposażona i, niestety, droga. Auta z początku produkcji, z 2003 roku, z benzynowym silnikiem 1.8, ze sprężarką mechaniczną (163 KM), kosztują prawie 50 tys. zł, bardziej popularne diesle są nieco tańsze – za 220 CDI zapłacimy 47 000 zł. Kupując egzemplarz używany warto go dokładnie prześwietlić, ponieważ Mercedesy nie tylko długo utrzymują wysokie ceny, ale długo też utrzymują się ich wysokie koszty serwisowania. Wiele egzemplarzy ma regulowaną pneumatycznie wysokość tylnego zawieszenia (nivomat), dlatego trzeba uważać, żeby nie przekroczyć dopuszczalnej ładowności, która co prawda jest różna w zależności od wersji, ale średnio wynosi 550 kg.

Bagażnik w E-klasie jest bardzo długi, więc jego wysuwana podłoga przydaje się dość często

Zalety i wady
przestronne wnętrze
 wygodne siedzenia
 wysoki komfort resorowania
 solidne wykonanie
 wysoki standard bezpieczeństwa
 szeroka paleta modelowa
 oszczędne i dynamiczne diesle
 ciężko pracująca przekładnia mechaniczna
ospałe czterocylindrowe silniki benzynowe
TYPOWE USTERKI
> luzy na przegubach wahaczy
> kłopoty z elektronicznie sterowanymi hamulcami SBC
> awarie pomp wtryskowych w dieslach

Jeep Grand Cherokee
Według Jeepa, Grand Cherokee był pierwszym autem typu SUV. Nie będziemy się teraz spierać czy to SUV, czy już auto terenowe. Faktem jest, że w terenie radzi sobie rewelacyjnie, a większość właścicieli tego nie docenia. Auta tego typu z off-roadem mają na co dzień niewiele wspólnego. Pozycja za kierownicą jest wysoka, kabina obszerna, a bagażnik więcej niż wystarczający. Jego pojemność to 978 litrów, a po złożeniu tylnej kanapy – 1909 litrów. Niestety konstrukcja zawieszenia sprawia, że jest bardzo miękkie, a układ kierowniczy alergicznie reaguje już na sam widok górskich serpentyn. Ładowność, biorąc pod uwagę gabaryty auta, jest stosunkowo niewielka i wynosi 540 kg. Na osłodę pozostaje fakt, że Cherokee może pociągnąć przyczepę kempingową o masie nawet 3500 kg. Ze względu na zużycie paliwa lepiej zdecydować się na silnik wysokoprężny 3.0 CRD (218 KM). Jeśli wybierzemy silnik benzynowy 4.7 V8 (231 KM) – aby się nie zrujnować na stacji benzynowej, warto rozważyć montaż instalacji gazowej (5–6 tysięcy złotych). Auta z silnikami benzynowymi są tańsze od diesli średnio o około 20 000 zł.

Bagażnik jest spory. Biorąc pod uwagę gabaryty auta, ładowność 540 kg to raczej przeciętny wynik

ZALETY I WADY
bardzo dobre właściwości terenowe
 bogate wyposażenie
 wygodne siedzenia z przodu
 obsługa nie wymagająca dużego nakładu siły
 dobrze zestrojona automatyczna skrzynia biegów
 wysoka dopuszczalna masa przyczepy
 bardzo wysokie zużycie paliwa (silniki V8)
 mało precyzyjny układ kierowniczy
 niewygodna tylna kanapa
TYPOWE USTERKI
> uszkodzenia podwozia
> awarie układu elektrycznego
> luzy w układzie napędowym

Fiat Doblo
Doblo to samochód, który został stworzony po to, by przewozić nim ładunki. Ktoś wpadł jednak na pomysł, aby dodać mu trochę elementów tapicerowanych i zamontować tylną kanapę. To był strzał w dziesiątkę. Z zewnątrz, auto – zwłaszcza egzemplarze sprzed modernizacji – nie wygląda pociągająco. Co innego Doblo po liftingu – całkiem zgrabne pudełko na kołach. Jeśli ktoś ceni walory użytkowe bardziej niż urodę, będzie usatysfakcjonowany. Bagażnik do wysokości tylnej półki ma aż 750 litrów pojemności, do tego w kabinie jest mnóstwo schowków i półek. Półka nad przestrzenią ładunkową jest sztywna, więc można ją potraktować jako drugie dno bagażnika. Miejsca dla pasażerów tylnej kanapy jest aż nadto – zarówno na nogi, jak i na wysokości ramion. Drzwi tylne są przesuwane, co jest nie tylko wygodniejsze podczas zajmowania miejsca, ale też i bezpieczniejsze. Spośród silników najbardziej godnym polecenia jest 1,9-litrowy Multijet. Unikać trzeba natomiast słabszych silników benzynowych i diesli.

Jakość nie powala na kolana, ale kiedy trzeba przewieźć „szafę po babci” – Doblo okaże się niezastąpione

ZALETY I WADY
 duża przestrzeń bagażowa
 komfortowe resorowanie
 przestronne wnętrze
 wygodny dostęp do wnętrza przez przesuwane drzwi
 niskie zużycie paliwa (JTD)
 wysoka trwałość
 wysoki poziom hałasu w kabinie
 skromne wyposażenie z zakresu bezpieczeństwa
 hamulce podatne na fading
 przeciętna jakość wykończenia
TYPOWE USTERKI
> sprzęgło z dwumasowym kołem zamachowym (diesle)
> awarie zawieszenia przedniego
> zacinające się drzwi skrzydłowe

Dacia Loga MCV
Niewiele jest samochodów, w których stosunek ceny do objętości wnętrza byłby tak korzystny jak w przypadku Logana MCV. Auto, w zależności od wersji, ugości pięciu lub siedmiu pasażerów. Jakość materiałów nie jest porywająca, ale Logan jest porządnie zmontowany, więc nie boi się większych przebiegów i inwazji dzieciaków. Obsługa prosta, silniki są nieco ospałe, a wyposażenie standardowe ubogie. Zawieszenie zestrojono pod kątem maksymalnego komfortu, lecz mimo to auto ma niezłe właściwości jezdne. Dostęp do słusznego bagażnika, o pojemności od 700 do 2350 litrów, jest wyjątkowo wygodny dzięki asymetrycznym, skrzydłowym drzwiom, dzielonym w stosunku 1/3 do 2/3. Silniki godne uwagi to 1.5 dCi (86 KM) i 1.6 16V (105 KM).

Skrzydłowe drzwi to sprawdzony w autach dostawczych patent. Przydatny, gdy trzeba przewieźć coś długiego

ZALETY I WADY
 dużo miejsca dla 5–7 osób
 bardzo duża przestrzeń bagażowa
 prosta obsługa
 dobry komfort resorowania
 solidne wykonanie
 niska cena
 brak ESP
ubogie wyposażenie podstawowe
 nieporęczny bez wspomagania układu kierowniczego
 niezbyt dobra jakość wykonania wnętrza (do lipca 2008)
TYPOWE USTERKI
> awarie oświetlenia
> awarie układu elektrycznego
> zużycie układu hamulcowego

Chrysler Grand Voyager
Grand Voyager to ikona w klasie vanów. Wielki, bardzo przestronny i wygodny, wręcz stworzony do dalekich wypraw z rodziną. Występuje w dwóch konfiguracjach – 6- i 7-osobowej. Przy komplecie pasażerów bagażnik jest porównywalny z tym, jaki oferują auta kompaktowe, gdy jednak podróżujemy w pięć osób – do dyspozycji mamy 748 l. Jeśli Voyager ma służyć jako pojazd typowo transportowy, warto poszukać wersji Stown&Go, która ma elektrycznie składane fotele, chowane w podłodze. Po ich złożeniu otrzymujemy rekordową przestrzeń – 4550 litrów. Maksymalna ładowność samochodu to tylko 485 kg. Jedynym godnym polecenia silnikiem jest 2,8-litrowy diesel CRD o mocy 150 KM. Osiągami nie rzuca na kolana, ale za to zużycie oleju napędowego to około 9 l/100 km. Kupując egzemplarz używany należy bacznie przyjrzeć się przekładni kierowniczej, która odmówiła posłuszeństwa w egzemplarzu testowanym przez nas na dystansie 50 tys. km.

Bagażnik jest przepastny, ale ładowność nie zachwyca. Przesuwane drzwi boczne to jedynie słuszne rozwiązanie

ZALETY I WADY
 przestronne wnętrze
 dostęp do tyłu przez dwoje przesuwanych drzwi
 pewne zachowanie w czasie jazdy
 duża ładowność
 wygodne siedzenia
 wersja przedłużona o 20 cm (Grand Voyager)
 przeciętna jakość wykonania
 słabe hamulce
niepraktyczna tylna kanapa
 przeciętny komfort w trzecim rzędzie siedzeń
TYPOWE USTERKI
> powybijane końcówki drążków kierowniczych
> nierównomiernie działające hamulce

Nissan Navara
Navara produkowana od 2005 roku to jeden z ładniejszych pickupów na rynku. Wygląda nowocześnie, a kabina nie jest bynajmniej siermiężna. Możliwość odliczenia pełnego podatku VAT sprawiła, że w pewnym czasie w Polsce zapanował swoisty boom na tego typu auta. Odbiorcami byli przeważnie ludzie zamożni; cena nowych egzemplarzy najczęściej przekraczała 100 tys. zł, sporo z nich jest więc wyposażonych w skórzaną tapicerkę, porządny zestaw audio, komplet poduszek powietrznych i aluminiowe felgi. Do auta bez problemu zmieści się 5-osobowa rodzina oraz ogromny bagaż. Większość egzemplarzy używanych ma zabudowę przestrzeni ładunkowej, więc bez ograniczeń można korzystać z objętości wynoszącej 2000 l. Zawieszenie tylne z resorami piórowymi nie boi się nawet sporego obciążenia, a ładowność to 780 kg. Niestety konstrukcja zawieszenia sprawia, że po drogach pełnych kolein nie podróżuje się zbyt komfortowo, a układ kierowniczy jest „nerwowy” i wymaga nieustannego korygowania toru jazdy.

Navara rzadko występuje z odkrytą paką. Zwykle ma zabudowę, najczęściej równą z dachem

ZALETY I WADY
 pewne właściwości jezdne na twardej nawierzchni
 niezła jakość wykonania
 przestronne wnętrze w wersji z czterodrzwiową kabiną
 mocne i oszczędne silniki
 wygodna pozycja za kierownicą
 dobre właściwości terenowe
 nieprecyzyjnie działający układ kierowniczy
 niska ładowność
 wysoki poziom szumów wewnątrz
 duża średnica zawracania
TYPOWE USTERKI
> luzy w przednim zawieszeniu
> uszkodzenia łożysk w skrzyni biegów

Ford S-Max
S-Max, jak to już bywa z Fordami, jest wśród vanów wzorem w kategorii właściwości jezdne. Auto ma świetnie zestrojone zawieszenie, w którym osiągnięto idealny kompromis między komfortem i sportem oraz bardzo bezpośredni układ kierowniczy, a ponieważ kierowca siedzi niemal w połowie długości auta, wrażenie owej bezpośredniości spotęguje się. Jeśli dodamy do tego wygodne fotele, zapewniające świetne trzymanie boczne, dostajemy niemal idealny samochód do pokonywania nawet długich dystansów. O jakości S-Maxa świadczyć może fakt, że w teście długodystansowym, po przejechaniu 50 000 km, nie odnotowaliśmy żadnej usterki ani śladów zużycia. Autem może podróżować maksymalnie 7 osób, jednak większość S-Maxów jest 5-osobowa. Fotele drugiego rzędu dają się przesuwać na długość, reguluje się w nich oparcie, a po złożeniu tworzą przepastny bagażnik – maksymalnie 2000 l. Przy 5 osobach na pokładzie jego pojemność to słuszne 755 l. S-Max z 1,8-litrowym dieslem TDCi kosztuje ok. 55 000 zł.

	Bagażnik standardowo ma gigantyczną pojemność – aż 755 l
Świetnie jeździ, ma wielki bagażnik o regularnych kształtach; na deser – rekordowa ładowność

ZALETY I WADY
 bezproblemowe zachowanie podczas jazdy
 duże, dające się aranżować wnętrze
 precyzyjny układ kierowniczy
oszczędne diesle
dobry komfort resorowania
 duża ładowność
 słaba widoczność do przodu
 diesle słabe na niskich obrotach
niewystarczająca wydajność ogrzewania
 brak przesuwanych bocznych tylnych drzwi
TYPOWE USTERKI
> zużycie elementów przedniej osi
> nadmiernie zużycie hamulców
> awarie oświetlenia

zobacz galerię