Willys MB - aliant w cywilu

Generał Dwight Eisenhower zaliczył Willysa MB do trzech elementów wyposażenia amerykańskiej armii – obok samolotu Dakota i barki desantowej – dzięki którym aliantom udało się wygrać II wojnę światową.

Po wojnie, w 1946 roku, przyszły prezydent USA dostał nawet od Szkotów Willysa jako wyraz wdzięczności za utrzymanie nazistów z dala od ich domów. Egzemplarz ten zachował się zresztą do dziś.

Stary, ale jary

Do Willysa skonstruowano przyczepkę wojskową o ładowności 450 kg

Na podwoziu ma blizny w postaci dziur po odłamkach, które świadczą, że jest weteranem wojennym. Kto wie, może nawet wyzwalał Europę spod okupacji niemieckiej podczas lądowania aliantów w Normandii w 1944 roku?

• Model: Willys MB
• Wiek: 74 lata
• Silnik: benzynowy, rzędowy czterocylindrowy, pojemność 2,2 l, moc 63 KM
• Osiągi: 0-100 km/h – b.d., prędkość maksymalna 105 km/h
• Przebieg: 80 tys. km
• Usterki: brak

Po wojnie auto trafiło do armii greckiej i w 1952 r. przeszło gruntowny remont. Co działo się z nim potem, nie wiadomo, ale Grecy chyba niezbyt intensywne wykorzystywali Willysa, bo przez kilkadziesiąt lat na jego liczniku przybyło ledwie 215 mil.

Willys MB

Konstruktorzy nie przewidzieli kierunkowskazów, więc skręt kierowca musi sygnalizować ruchem ręki

Ciepły i suchy grecki klimat służył też nadwoziu, które nie skorodowało, a korozja to przecież powszechny problem tych samochodów. Jeszcze słowo o obecnym właścicielu. Pan Witold to z krwi i kości pasjonat Willysa, swoim egzemplarzem nie obawia się pojechać z Wrocławia do Szczecina i z powrotem (w obie strony to 800 km), ale najwięcej frajdy sprawiają mu wycieczki plenerowe po leśnych, piaszczystych ścieżkach – oczywiście tych, na które można wjechać.

Podczas takich wypraw w wojskowe auto wstępuje nowe życie, dzięki niewielkiej masie, mknie po terenie tak samo sprawnie jak robiło to kilkadziesiąt lat temu. Lekkość konstrukcji jest ogromną zaletą, bo Willysa trudno zakopać nawet na grząskim gruncie. W czasie wojny, potem także w cywilu, Willys był pojazdem używanym powszechnie i do wszystkiego.

Służył do transportu ludzi, towarów i broni, jako samochód patrolowy, radiowóz, karetka i do wożenia VIP-ów – więcej zastosowań, z braku miejsca, nie wymienimy. Na wojennym froncie Willys sprawdzał się nawet jako... kaplica polowa – jego maska pełniła rolę ołtarza.

Naprzód, diable

Willysa nie odpala się kluczykiem, ale przyciskiem w podłodze. Pod maską auta zamontowano benzynową 2,2-litrową jednostkę napędową o mocy 63 KM, która zyskała przydomek „Go devil” – czyli „naprzód, diable”.

Nawet na dzisiejsze standardy radzi ona sobie z lekkim, 1,1-tonowym nadwoziem Willysa zadziwiająco sprawnie. Nie ma problemu, żeby na światłach wystartować z kopyta, ale szczególnie podoba się to, jak dobrze auto odnajduje się we współczesnym ruchu.

Szybka zmiana pasa? Nie ma problemu – widoczność z wnętrza jest znakomita, więc rzut oka na boki i do tyłu wystarcza, żeby zorientować się w sytuacji. Trzeba tylko pamiętać o braku kierunkowskazów – konstruktorzy Willysa ich nie przewidzieli, więc zamiar skrętu kierowca musi sygnalizować wyciągnięciem ręki.

Willys MB

63-konny silnik to zadziwiająco dynamiczne, nawet na dzisiejsze standardy, źródło napędu

Układ kierowniczy oczywiście nie ma wspomagania, ale manewry ułatwia kierownica o dużej średnicy. Na asfalcie Willys jest autem tylnonapędowym, napęd na cztery koła załącza się ręcznie „wajchą”. Druga dźwignia na tunelu środkowym służy do załączenia reduktora (o dwóch przełożeniach – 1,97:1 i 1:1).

W ustawieniu off-roadowym Willys, i teraz niech wypowie się właściciel, „jest niemal nie do zatrzymania – szczególnie dobrze radzi sobie na piasku, gdzie wiele cięższych od niego aut po prostu się zakopuje”.

Do większych wad nadwozia tego auta trzeba zaliczyć ciasne wnętrze. A należy pamiętać, że w czasie wojny Willys był przeznaczony do transportu czterech osób, z których każda miała przynajmniej broń i duży plecak, na komfort podczas jazdy nie można więc było liczyć.

Nawiewy ciepłego albo zimnego powietrza uznano za zbędne, podobnie jak regulowane fotele, czy nawet drzwi (kwestia szybkiego dostępu do auta i wydostania się z niego w razie zagrożenia).Za to pod względem sprytnych rozwiązań Willys to prawdziwy mistrz.

W razie potrzeby obydwa reflektory mogły być wykorzystywane np. do oświetlania silnika podczas jego naprawy, przednią szybę dawało się złożyć wraz z ramą, żeby ani jedna, ani druga nie ograniczały pola strzału, a pod maską znajdowała się kieszeń, w której był schemat smarowania np. silnika z informacjami na temat ilości i rodzaju oleju, jaki należy stosować.

Willys MB

AUTO I JEGO WŁAŚCICIEL

Pan Witold willysowego bakcyla połknął już dawno. W swoim królestwie, w którym przywraca do życia odzyskane np. z armii Willysy posiada wiele oryginalnych (i oryginalnie zapakowanych!) części do tego modelu. Z niewyobrażalną pasją potrafi opowiadać o każdej z nich. Reanimacja auta trwa z reguły około pół roku, na szczęście części do Willysów są dość łatwo dostępne.

Z powodu braku miejsca w środku łopata, kilof i gaśnica wylądowały na specjalnych uchwytach z boku nadwozia lub przed maską. Mimo że zbiornik paliwa jest duży (prawie 57-litrowy) w Willysie wożono też kanister – w tylnej części nadwozia blisko koła zapasowego.

Napisanie na koniec, że Willys to kawał historii, początek marki Jeep i praojciec wszystkich terenówek jest banałem, dlatego zakończymy podziękowaniami. Willysie, szacunek za Twoją służbę, żyj 100 lat!

INFORMACJE O MODELU

4-miejscowy samochód terenowy, długość x szerokość x wysokość 3360 x 1575 x 1772 mm, rozstaw osi 2032 mm, prześwit 222 mm, masa własna 1115 kg.

SILNIK I OSIĄGI

4-cylindrowy, rzędowy silnik benzynowy, pojemność 2199 cm3, moc maksymalna 63 KM, maksymalny moment obrotowy 129 Nm przy 2000 obr/min, 3-biegowa przekładnia mechaniczna, napęd na cztery koła, prędkość maksymalna 65 mil/h (105 km/h), przyspieszenie 0–100 km/h b.d., średnie zużycie paliwa b.d., pojemność zbiornika paliwa 56,8 l.

ZALETY I WADY

model o legendarnej historii, jego ceny będą tylko rosnąć

bardzo dobre możliwości terenowe

niska masa własna

dynamiczny silnik o charakterystycznym brzmieniu

łatwo dostępne części zamienne

trudno znaleźć egzemplarze w dobrym stanie

HISTORIA MODELU

1940 11 czerwca amerykańska armia ogłasza warunki przetargu na lekki samochód wojskowy z napędem 4x4. W listopadzie 1940 r. Ford i Willys przedstawiają prototypy swoich pojazdów.

1941 Departament wojny USA postanawia ustandaryzować pojazdy wojskowe i wybrać jednego producenta – ze względu na mocniejszy silnik (tzw. Go Devil) decyduje się na Willysa. W październiku okazuje się, że firma Willys-Overland nie zdąży z wymaganą produkcją i kontrakt na część aut otrzymuje Ford.

1945 Przez całą II wojnę światową Ford, Willys i Bantam (trzecia firma, która brała udział w przetargu; stworzyła pierwszy prototyp lekkiego auta wojskowego) wyprodukowali w sumie 647 925 aut (najwięcej Willys – ponad 360 tysięcy). Po wojnie Willys rozpoczyna produkcję cywilnego Jeepa CJ-2A.

1946 Do produkcji wchodzi model Willys Jeep Station Wagon. Przez 19 lat firma wytworzyła ponad 300 000 tych aut.

1947 Rozpoczęcie produkcji Willysa w wersji pick-up.

1949 Debiut modelu CJ-3A. Willys Jeep Station Wagon otrzymuje napęd na cztery koła oraz mocniejszy, 72-konny silnik.

zobacz galerię