Mistrzowska Toyota Celica 1600 GT

Sukcesy Toyoty sprzed niemal 50 lat to nie tylko rajdy, ale i wyścigi. I to za sprawą tego samego modelu. Chodzi o Toyotę Celica 1600 GT.

Prace nad Toyotą Celicą 1600 GT (TA22) były już zaawansowane, ale producent nie mógł ich kontynuować bez narażenia się na krytykę za ignorowanie sytuacji ekonomicznej na świecie. W końcu mieli do czynienia z kryzysem paliwowym roku 1973.

Dlatego też Toyota podarowała pewną liczbę egzemplarzy w specyfikacjach wyczynowych niezależnym warsztatom tuningowym w Europie, aby na własną rękę kontynuowały projekt.

Kilka takich samochodów otrzymał szwedzki mistrz rajdowy Ove Andersson. Po kilku latach jego sukcesy doprowadziły do połączenia sił z Toyotą, dając początek zespołowi Toyota Team Europe.

Równocześnie część Celic w 1973 roku rozpoczęło starty w European Touring Car Championships, w barwach szwajcarskiego importera Emil Frey AG. Dwie rundy mistrzostw wygrał Ove Andersson, który bez trudu połączył udział w WRC z sukcesami na torze wyścigowym.

8 lipca 1973 roku Andersson wraz z Freddiem Kottulinskym zajęli nawet pierwsze miejsce w klasie, a szóste w klasyfikacji generalnej, za kierownicą Celiki 1600 GT #61 w wyścigu na torze Nürburgring. Podczas 6-godzinnego wyścigu Celica ustanowiła nowy rekord okrążenia 9 min 29,5 s. Pobiła tym samym poprzedni rekord Forda aż o 4 sekundy.

Dwa tygodnie później Andersson i Kottulinsky, w 24-godzinnym wyścigu na Spa-Francorchamps w Belgii, wygrali w swojej klasie, zajmując 9. miejsce w generalce. Podczas całodobowego ścigania musieli się zmierzyć z silnym deszczem i wieloma wypadkami, które dodatkowo utrudniały manewrowanie na torze.

W następnym miesiącu Andersson został zaproszony do Japonii. Rozmowy były tajne, ale najprawdopodobniej to właśnie wtedy podjęto decyzję o rozbudowie niewielkiej firmy Andersson Motorsport w duże przedsiębiorstwo pod auspicjami Toyoty. Był to początek zespołu Toyota Team Europe – obecnie Toyota Motorsport GmbH. W tej sytuacji Andersson skupił się na międzynarodowych rajdach, zaś Emil Frey AG dalej startował z sukcesami w europejskich mistrzostwach samochodów turystycznych (ETCC) Celicami GT podarowanymi przez Toyotę.

Jedną z nich była pomarańczowo-czerwona Celica, którą jeszcze w 1976 roku Fritz Straumann zajął pierwsze miejsce w Swiss Special Car Championship. Samochód do dziś zachował oryginalny wzór kolorystyczny nadwozia i przedłużone nadkola. Silnik 16v twin-cam o pojemności 1595 cm3 z wtryskiem paliwa w specyfikacji wyścigowej został podrasowany do 236 KM przy 9600 obr./min., uzyskując ponad 150 KM z litra pojemności skokowej.