No to do urn! Jaguar XF

Każdy kto ma jakieś pieniądze na kupno samochodu to "elektorat" dla producentów aut. A dla fabryk lub ich koalicji powód do kampanii i zachwalania swojego kandydata. Właśnie na listach wyborczych - i to raczej do izby lordów, niż do izby gmin - pojawia się nowy kandydat, senatorska głowa, Jaguar XF. W szacownej rodzinie państwa Jaguarów kandydowanie do najwyższych godności w motoryzacyjnych rankingach to nie nowina. I wygrywali nie raz. Jednak pozycja tego zacnego rodu, zwłaszcza po niefortunnej znajomości z dużo bardziej plebejską rodziną Fordów, nie wygląda najlepiej, a wręcz jest na etapie wystawiania na sprzedaż rodowych sreber. Ale na salony wchodzi młody, zdolny, asertywny, najmłodszy w rodzinie Jaguar XF. A w dodatku, bardzo przystojny i elegancki. Auto wygląda zgrabnie i nowocześnie, choć trochę żal, że zabrakło nieco starej, szlachetnej, arystokratycznej linii. Noblesse oblige. Zamiast tego widać wyraźnie chęć przypodobania się znajomym z Forda (Mondeo) wspomagającym różnymi datkami (technologie) dumny, choć już niezbyt majętny ród Jaguarów. Inne zapożyczenia stylizacyjne mają bardziej dowcipny charakter. Auto patrzy Passatem, marszczy brew Hyundaiem, a uśmiecha się Bentleyem. Sztuczne, cudze uśmiechy to rzecz dziś powszednia.

Jaguar wymyślił sobie, że będzie uśmiechał się do dwóch zupełnie oddzielnych, a nawet odległych elektoratów. Chodzi o wyborców (klientelę) z kręgów biznesu i luksusu (na spotkaniach z nimi XF twierdzi, że jest wielką, dostojną 4-drzwiową limuzyną) i z kręgów młodzieżowo-sportowych (tam twierdzi, że jest sportowym coupé). Niewątpliwie włożono wiele wysiłku, by ten karkołomny związek "pożenić". Auto jest tak duże i tak czterodrzwiowe, że faktycznie zapewnia komfortowe warunki podróży aż pięciu dorosłym osobom. Sylwetka jak na luksusową limuzynę jest rzeczywiście dynamiczna, więc "można uznać" jej sportowy charakter. Niby wyścigowiec, z legendarnym rodowodem, ale liczy też na działkowców, bo bagażnik ma aż 500 l pojemności, a po złożeniu tylnych siedzeń da się przewieźć taczkę i drabinę. Jeszcze trudniej pogodzić te sprzeczne założenia we wnętrzu. Płacisz również za sport, a dostajesz dostojeństwo. I trzeba przyznać, że wyrafinowane. Po 40 latach wątpliwości Jaguar zdecydowanie wraca do eleganckiego, orzechowego drewna. Oczywiście, dla sportowców przeplatanego dostojnym aluminium. Zegary i całe wnętrze, żeby być trendy, oświetlono kolorem bławatnym. Wygląda to eklektycznie. Widać, jak bardzo twórcy chcą pozyskać głosy (i pieniądze!) dwóch mocno "niekompatybilnych" grup "wyborców" - tych od sportu i tych od luksusu.

Wnętrze jest eleganckie. Ale świecidełka typu "pulsujący czerwoną krwią i prowadzący prosto do serca" klawisz "stacyjki" czy niezbyt zgrabne klapki (elektroniczne, a jakże) zamykające na desce dysze nawiewów i "mrugające" do właściciela na przywitanie - to gadżety mało wytworne. Fotele oczywiście skórzane, każdy z 8, a nawet 16 regulacjami, dla miłośników doznań "od innej strony" nie tylko ogrzewane, ale i klimatyzowane. Zamiast przełączników wszędzie klawisze dotykowe, a nawet zbliżeniowe, a "sterowanie całością" to centralny ekran dotykowy. Obsługuje on m.in. potężny 440- watowy system audio, którym można zagłuszyć wszystko. Nawet silnik Jaguara.

Ale miłośnicy tradycyjnej muzyki angielskiej w Jaguarze mogą posłuchać aż czterech silników. Producent zachwalanie zaczyna od... diesla! Z żeliwnych 2,7 litra daje on 207 KM, przyspieszenie 0-60 mph w 7,7 s i szybkość maksymalną 143 mph. Tu producent nie "popadł w nowoczesność" i od wieków podaje osiągi w miarach angielskich (w naszej tabeli są też w miarach kontynentalnych). Mocniejszy jest 3-litrowy aluminiowy benzyniak V6 - 240 KM, 148 mph. Kolejny silniejszy to aluminiowy V8 (benzyna) o mocy 300 KM, a na deser ten sam motor, ale w sportowej wersji turbo - 420 KM i od 0 do 60 mph w 5,1 s. Tak szeroka gama silników to też próba pogodzenia potrzeb klientów biznesowych, a wręcz flotowych i sportowców. Całkiem uniwersalnie potraktowano paletę skrzyń biegów - do wszystkich silników jest jeden, 6-biegowy inteligentny automat. Dźwigni na tunelu nie ma w ogóle! Zamiast tego elektroniczny, obrotowy, mały wybierak, a dla manualnych uparciuchów rasowe sekwencyjne łopatki pod kierownicą. Więc ciągle krążownik szos, ale sportowy. Auto jest silne i szybkie, dlatego ma założone wszystkie elektroniczne uzdy (ABS, EBD, EBA, DCS, CBC, EDTC) niezbędne dla tych, co zapłacą za osiągi, a nie potrafią tego "ogarnąć". Nawet hamulec ręczny jest też elektroniczny! W Jaguarze!

Również komputery, a nie ludzie, prawie w całości zaprojektowały ten wyrafinowany samochód. W superautach technologie są tak skomplikowane, że intuicja, szkieł- ko i oko nie wystarczają. Komputery są lepsze. A wcale nie droższe, bo nie trzeba budować kolejnych "złych" prototypów i nie walczy się po omacku z nadwagą. (A zysk jest potrzebny choćby dla systemu audio.) Komputerem, a nie mozolnym dłubaniem w tunelu, udało się uzyskać świetny współczynnik Cx o wartości 0,29, a to przecież oznacza mniejszy hałas, mniejsze zużycie paliwa i wyższą prędkość maksymalną.

Jaguar XF to samochód niewątpliwie ciekawy i nowatorski. Tyle że nowatorstwo za wszelką cenę (wysoką!) jednych zachwyca, innych przeraża. Ci pierwsi (ilu - pokaże rynek) kupują takie rzeczy natychmiast i pojadą na wystawę młodej awangardy. Ci drudzy wyprowadzą z garażu starego "prawdziwego" Jaguara i pojadą w stronę przeciwną. Twórcy XF-a wierzą, że elektorat wybierze ich kandydata. Czy marzenia przedwyborcze twórców spotkają się z marzeniami wyborców samochodów - zawsze uczciwie pokazuje rynek. No to do urn!

DANE TECHNICZNE

Tekst: Julian Obrocki
Zdjęcia: Jaguar

zobacz galerię