Toyota C-HR – pięć szczegółów, za które ją pokochasz

Do tej pory Toyota trochę ignorowała fakt coraz większej popularności crossoverów. Jedynym takim autem japońskiego producenta pozostawał RAV4. Teraz się to zmienia, a głównym rozgrywającym  w całej drużynie Toyoty może zostać C-HR. Model ten prezentuje zupełnie nową koncepcję stylistyczną – to połączenie auta o nadwoziu coupé oraz SUV.

Tylne drzwi sprytnie „ukryto”, montując klamkę przy krawędzi dachu, gdzie nie rzuca się w oczy. Nieco podwyższono prześwit, wyraźnie zaznaczono kształt nadkoli, a dolne części drzwi osłonięto solidną czarną listwą. Przecinające się linie biegnące wzdłuż nadwozia przypominają, zdaniem stylistów  Toyoty, szlifowany diament. Według nas przód C-HR-a jest podobny do przodu najnowszych SUV-ów Lexusa, natomiast auto widziane z boku i z tyłu ma coś z Nissana Juke’a.

Kiedy patrzy się na Toyotę z profilu, można ulec złudzeniu, że karoseria jest w ciągłym ruchu. Załamań linii i przetłoczeń jest tu tyle, że japoński crossover pewnie będzie śnił się po nocach blacharzom i lakiernikom. Tylna część także wydaje się przepełniona energią i to tak mocno, że aż żal wyprzedzać, gdy gdzieś w trasie zdarzy nam się jechać za crossoverem Toyoty. Ogólne wrażenie jest na tyle imponujące, że C-HR jak magnes przyciąga wzrok innych kierowców i przechodniów. A płeć oraz wiek obserwatorów nie mają tu żadnego znaczenia.

Przygotowaliśmy już pełny raport z jazdy Toyotą C-HR w wersji hybrydowej. A teraz prezentujemy pięć elementów, właściwie drobiazgów, którymi C-HR szczególnie nas zachwycił. Oto one:

Zawieszenie.

Toyota w zakrętach zachowuje się jakby miała większy rozstaw kół niż ma, obciążenie nie „ląduje” głównie na zewnętrznych kołach, dzięki czemu kierowca wie, że auto jest bardzo stabilne. Układ kierowniczy działa z wyczuciem, które zaskoczy niejednego entuzjastycznego kierowcę, a nawet w serii zakrętów, kiedy obciążenie bez przerwy wędruje z lewych kół na prawe, z przednich na tylne, a także po przekątnej, nos Toyoty jedzie za kierownicą jak przyklejony.

Sprzęt multimedialny

Co prawda nie pozwala na połączenie ze smarftonami za pomocą Android Auto, czy Apple Car Play, łatwo łączy się z Internetem (z pomocą smartfona) i dostarcza bieżących informacji o cenach paliw w okolicy, prognozie pogody dla miejsca, w którym się znajdujemy lub w docelowym, czy podpowie gdzie jest najbliższy wolny parking.  Do tego na dużym ekranie można obejrzeć widok z Google StreetView, czy posłuchać stacji radiowych z aplikacji Aha.

Design

Wykończenie kabiny i dbałość o detale są na poziomie wyższym niż by można się tego spodziewać po małym crossoverze z popularnej marki. „Diamenty” na podsufitce (ciemnej – bardziej sportowo) i na drzwiach, kolorowe wstawki w konsoli z satynowym wykończeniem, czy obszycie gałki dźwigni zmiany biegów – takie szczególiki sprawiają, że siadasz za kierownicę z przyjemnością

Aplikacja Glass of Water

Świetny pomysł na zaangażowanie kierowcy i nakłonienie go do ekologicznej jazdy. Aplikacja mierzy płynność jazdy – jak hamujesz, jak rozpędzasz auto, z jaką prędkością wchodzisz w zakręty i „ulewa” wodę z wirtualnej szklanki. Tylko płynna jazda uratuje Cię przed rozlaniem wody, a że przy okazji okazuje się, że auto zużywa mniej paliwa – tylko się cieszyć.

Wyciszenie kabiny

To zaleta, ale tylko w wersji z benzynowym 1.2 turbo. Niezależnie od tego jak głęboko ciśniesz pedał gazu w kabinie nigdy nie jest przesadnie głośno i nie trzeba się przekrzykiwać przez warkot silnika. A to często problem w niewielkich, wyżyłowanych jednostkach napędowych, które trzeba kręcić wysoko. Toyotowe 1.2 w przeciwieństwie do 1.2 z modeli francuskich jest cztero- a nie trzycylindrowe i brzmi zupełnie inaczej. Niestety tego samego nie da się powiedzieć o wersji z napędem hybrydowym. Ale o co chodzi konkretnie, napiszemy w następnym materiale – o pięciu największych wadach Toyoty C-HR.