Toyota GT86 – Szaleństwo kontrolowane

Od 2012 roku Toyota sprzedała ponad 170 tysięcy GT86. Kierowcy pokochali ją za łatwość prowadzenia, przewidywalne zachowanie, nieskomplikowaną konstrukcję podatną na modyfikacje i za ogromną frajdę z jazdy, którą daje nawet mało doświadczonym kierowcom.

Mimo że GT86 napędzane wolnossącym silnikiem typu bokser o mocy 200 KM przegrywa na prostej z większością „warm hatchy” z turbodoładowanymi jednostkami napędowymi, góruje nad nimi chociażby z jednego powodu – jego silnik napędza koła tylnej osi.

A nie ma nic przyjemniejszego niż szybka jazda tylnonapędówką. Jazda, podczas której czujesz, że masz auto pod kontrolą i potrafisz wykorzystać to, że przednie koła służą tylko do nadawania kierunku. Choć to nie do końca prawda – w GT86 do nadawania kierunku z powodzeniem może posłużyć też prawy pedał – umiejętne wykorzystanie nadsterowności ogromnie zwiększa przyjemność z jazdy.

Odświeżone GT daje tej przyjemności jeszcze więcej niż poprzednik. Zmiany, jakie zaszły w modelu szczegółowo opisaliśmy tutaj  i pokazujemy na video poniżej.

Teraz przypomnimy o najważniejszych: to po pierwsze elementy usztywniające konstrukcję auta, nowe, twardsze amortyzatory firmy Sachs i tryb Track, który zastąpił poprzedni tryb VSC Sport.

Pierwsze dwa elementy sprawiają, że podczas sportowej jazdy jeszcze lepiej „czujesz” auto i możesz je jeszcze precyzyjniej kontrolować. Trzeci to bufor bezpieczeństwa przesunięty jeszcze bardziej w kierunku „frajda z jazdy”. Polecamy go szczególnie mniej doświadczonym kierowcom, a zwłaszcza tym, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z GT86. Tryb ten usypia systemy bezpieczeństwa bardziej niż VSC Sport w modelu poprzedniej generacji.

Mogliśmy się o tym przekonać podczas próbnych przejazdów po zaśnieżonym torze pod Rovaniemi – GT słucha kierowcy i grzecznie przeskakuje w poślizgu z zakrętu w zakręt, ale gdy zabraknie koncentracji i kierowca pozwoli sobie na nonszalancję – obrót wokół własnej osi gwarantowany.

Szczególnie, jeśli pod kołami znajdzie się akurat lód. Oczywiście GT86 jako jeden z niewielu dziś dostępnych samochodów pozwala na zupełne wyłączenie układu ESP czy kontroli trakcji. I to kolejna jego zaleta, ale tylko dla doświadczonych kierowców.

Po kuracji odmładzającej GT86 stało się przyjemniejsze w obyciu podczas codziennej eksploatacji. To dzięki lepszemu wykończeniu wnętrza i takim drobiazgom jak przyciski na kierownicy. 

Zastanawiamy się tylko co na to ortodoksyjni fani modelu, którzy cenili go za prostotę, żeby nie powiedzieć spartańską duszę – kierownica bez przycisków to dziś rzadkość, ale podkreśla bezkompromisowy charakter auta.

Tak samo jak klasyczne zegary, obok których teraz pojawił się kolorowy ekran wyświetlający m.in. przeciążenia. Niby fajne, ale takie… gadżeciarskie. Nie o to w tym aucie chodziło. 

Już nawigacja według niektórych była zbędnym dodatkiem, bo w tym aucie nie chodzi o to by gdzieś dotrzeć, ale o to, by jechać. Im dłużej i im bardziej krętą drogą, tym lepiej.

A Wy jak oceniacie zmiany w GT86? W Polsce sprzedawało się ich 20-30 rocznie. Czy odświeżony model będzie w stanie poprawić te statystyki?